Złota jesień

Jesień zachwyca nas kolorami przyrody. Dziś pomyślałam, że jesień jest przez nas wykorzystywana.  Wszędzie zdjęcia i słowa "piękna". Jest pięknie. Nawet w Warszawie, gdzie w czasie niedawnej wizyty u Krysi fotografowałam jesienną Jagiellońską na Pradze.

Mnie też jesień zachwyca. A zachwyt nad jesiennymi pejzażami z Mazur (a  może to Warmia?) w czasie podróży pociągiem na trasie Olsztyn-Nidzica i spacerów z Jagą po lesie w okolicach Łyny w poszukiwaniu  jesiennych detali zainspirował jesienne myśli, słowa, strofy. Taki szkic powstał:
 

Złota jesień

A było tak zielono

Różnozielono

I kolorowo zielono

Liście złote i czerwone to te zielone jak młodość

Liście złote opadają

Lepiej widać piękno inne - wewnętrzne

Lepsze warunki do pokazania innego piękna

Zasłoniętego różnozielenią wiosny i lata

Dobra pora dla malarza detali

Wiosna - zieleni wybuch

Lato - różnozieleń

Jesień - różnozieleń żółtoczerwona przerzedzona

Zima - czekanie

Na wybuch wiosny zielenią dany

I na różnozielone lato

Jak lato życia pełnego

Nadziei wielkich

Ku jesieni

Tej co lepiej widzi , co było przedtem

Zima - czekanie

Że znowu wiosna

Że znowu lato

A że po lecie ta jesień  życia

Przyjdzie nieproszona

Srebrna nie złota

I przyjdzie zima

Okryje chłodem

Wieczystym

I znowu wiosna buchnie zielenią

I znowu lato różnozielone

I złota jesień

Nieskończony cykl przyrody

Nieskończony cykl życia

©KW, Toruń, 29-10-2011